Toksyna botulinowa 

 TOKSYNA BOTULINOWA jest najpopularniejszą metodą wygładzania zmarszczek, kiedy głębokość zmarszczek ma istotne znaczenie psychologiczne dla pacjenta, obniżając jego samoocenę.

Toksyna botulinowa typu A jest bardzo silnie działającą neurotoksyną wytwarzaną przez beztlenową pałeczkę Clostidium botulinum, powodującą zahamowanie uwalniania acetylocholiny - neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za przekaźnictwo impulsów między nerwami a mięśniami. Toksyna botulinowa działa poprzez blokowanie połączeń między zakończeniami nerwów, a unerwianymi przez nie mięśniami, czyli blokuje tzw. synapsy nerwowo - mięśniowe. Nie dochodzi wtedy do skurczów porażonego mięśnia, powodując jego rozluźnienie(relaksację mięśni), dzięki czemu uzyskujemy efekt wygładzenia zmarszczek - przestają pracować, czyli nie marszczą się i nie fałdują. Ponieważ mięśnie są odprężone – nowe zmarszczki w tej okolicy po prostu nie powstają, a stare nie pogłębiają się. Pozostałe miejsca nie objęte leczeniem pracują, jak dotychczas. W efekcie wyraz twarzy nie zmienia się i nadal pozostaje naturalny.

Botulina jest równie skuteczna u mężczyzn jak i u kobiet.

HISTORIA TOKSYNY BOTULINOWEJ:

Toksyna botulinowa jest stosowana na całym świecie od lat trzydziestych XX wieku. Znalazła szerokie zastosowanie w okulistyce, neurologii, rehabilitacji oraz medycynie estetycznej.

Toksyna botulinowa została wprowadzona pod koniec 1980 przez okulistów do leczenia zaburzeń skurczy mięśni. Został zatwierdzony przez FDA kosmetyczne w 2002 r., pomagając milionom pacjentów pozbyć się dokuczliwych zmarszczek na twarzy. Dzisiaj toksynę botulinową stosuje się do zabiegów związanych ze skurczami mięśni gałki ocznej, problemami z koordynacją oka (zez), chorobami neurologicznymi przebiegającymi z nadmiernym napięciem mięśni, nadmiernemu poceniu się, i jako kuracji przeciwzmarszczkowej na kurze łapki, zmarszczki międzybrwiowe oraz do usunięcia bruzd na czole. Do likwidacji zmarszczek mimicznych stosuje się bardzo małe stężenia toksyny, które nie mają wpływu na inne elementy układu nerwowego poza okolicą, w której podano zastrzyk. Jest przedmiotem badań w leczeniu wielu innych schorzeń: od kolan, choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego i zaburzeniu stawu skroniowego (TMJ) do migrenowego bólu głowy i łagodnego rozrostu stercza (BPH).

SCHEMAT TERAPII:

Podanie toksyny botulinowej nie wymaga żadnych szczegółowych badań diagnostycznych. Toksyna botulinowa jest wstrzykiwana przy użyciu jednorazowej strzykawki zaopatrzonej w bardzo cienką igłę. Małą ilość preparatu precyzyjnie wstrzykuje się w kilka miejsc na twarzy. Wybór punktów do zaaplikowania botoksu ma kluczowe znaczenie dla powodzenia zabiegu. Lekarz może wybrać kilka punktów wstrzyknięć dla każdego miejsca, aby osiągnąć lepszy efekt. Punkty te nie koniecznie muszą znajdować się na samych zmarszczkach, ale na obszarze, w którym znajduje się mięsień. Można się spodziewać od 1 do 5 zastrzyków przypadających na jeden mięsień. Zabieg trwa krótko. W zależności od liczby leczonych miejsc (punkty iniekcji) zajmuje to około 15-20 minut. W trakcie wykonywania zabiegu pacjent znajduje się w pozycji półleżącej. Ból związany z zabiegiem jest minimalny. Wielu pacjentów porównuje go do kilkusekundowego ugryzienia przez mrówkę lub komara. Zabieg nie wymaga znieczulenia miejscowego. Ze względu na komfort pacjenta można zastosować znieczulenie kremem (np. EMLA) na około 20 minut przed zabiegiem. Po zakończeniu zabiegu pacjent może powrócić do swojej codziennej aktywności. Ślady po wkłuciach są prawie niewidoczne.

EFEKTY TERAPII:

Toksyna botulinowa zazwyczaj redukuje zmarszczki o około 80 procent. Pacjenci są zwykle w wieku 35 – 60 lat. Efekty nie dla wszystkich mogą być jednakowe, trzeba również pamiętać o tym, że są one tymczasowe.

Pierwsze objawy działania toksyny botulinowej widoczne są po 2-3 dniach od zabiegu. Pełny efekt pojawia się po ok. 7-14 dniach. Efekt działania toksyny utrzymuje się ok 3-6 miesięcy lub dłużej. Okres ten jest indywidualny dla każdego pacjenta - zależy od intensywności mimiki, grubości skóry oraz wielkości mięśni twarzy.

Zabiegi można powtarzać co 6 - 8 miesięcy, nie częściej jednak niż co 3 miesiące. Jeżeli odczuwamy widoczne zanikanie jego efektów powinno się poddać kolejnej kuracji. Zabieg może być wykonany jednorazowo.

Jest to jeden z tych zabiegów, który daje bardzo szybkie i długotrwałe efekty, a jednocześnie jest to zabieg nieinwazyjny i nie ogranicza w funkcjonowaniu, bez okresu rekonwalescencji.

WSKAZANIA DO ZABIEGU Z TOKSYNĄ BOTULINOWĄ:

Odmładzanie preparatem wykorzystuje się w medycynie estetycznej do wygładzania:

• Wygładzenie zmarszczek między brwiami;
• Wygładzenie poprzecznych zmarszczek czoła;
• Wygładzenie okolicy oczu tzw. kurze łapki;
• Wygładzenie powieki dolnej;
• Wygładzenie zmarszczek szyi i brody;
• Unoszenie brwi;
• Unoszenie kącików ust;
• Leczenie bólów głowy- podany w odpowiednią okolicę czoła i karku leczy migrenę;
• Jako profilaktyka przeciwstarzeniowa.

ZALECENIA PRZED I PO ZABIEGU:

• Dziesięć dni przed zabiegiem, pacjenci powinni zaprzestać przyjmowania witaminy E, multiwitaminy, ziela dziurawca, miłorzębu japońskiego i leków przeciwzapalnych;
• Na 2 doby przed i po zabiegu nie wolno pić alkoholu;
• Po iniekcjach przez około 4 godziny nie wolno schylać się, spać oraz masować miejsc, gdzie wstrzyknięto toksynę botulinową;
• Po zabiegu nie wolno przez okres dwóch tygodni korzystać z sauny i solarium;
• Do kilku dni po zabiegu unikamy nadmiernego spożycia wody.

PRZECIWSKAZANIA DO ZABIEGU:

• Zaburzenia połączeń nerwowo-mięśniowych: zespół Lamberta-Eatona, myastenia gravis;
• Ciąża i okres laktacji;
• Zakażenie w miejscu wykonywania iniekcji;
• Nadwrażliwość na jakikolwiek składnik preparatu;
• Uczulenie na albuminę ludzką;
• Zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego i nerwowego;
• Choroby autoimmunologiczne, np. przykład reumatoidalne zapalenie stawów;
• Przyjmowanie leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych zawierających; substancje rozrzedzające krew, np. kwas acetylosalicylowy (mogą wystąpić krwiaki po iniekcji);
• Menstruacja;
• Przy chorobie Alzheimera lub chorobach ALS;
• Przy terapii poprawiających rytm bicia serca (przyjmowanie leków);
• Przy chorobach mięśni;
• Podczas zażywania następujących leków lub po okresie siedmiu dni od ich odstawienia:

1. Aminoglikozydy (streptomycyna, amikacyna, itp.)
2. Aminochinolony (chlorochina, cyklosporyna, hydroksychlorochina).
3. Antybiotyk: linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna.
4. D-penicylamina (Cuprenil).
5. Tubokuraryna, pankuronium, galamina.
6. Sukcynylocholina.

Ponadto przed zabiegiem należy powiadomić lekarza o przyjmowanych preparatach farmakologicznych bądź lekach.